فقط یک دقیقه بیشتر تحمل کن

امشب شب یلداست و بهانه ای برای نوشتن من بعد مدت ها فقط یک دقیقه بلند تره و ما داریم جشن میگیریم این شب رو شاید جشن و شادی برای تاریکی که به درازا کشیده نیست برای روشنایی و نوری هست که صبح فردا  از پشت پلک هامون بهمون سلام میده و چشممون رو باز می کنه برای باوری هست که داریم به طلوع به خورشید ... فقط یک دقیقه بلند تره این تاریکی این شب ولی گاهی سختی ها و مشکلات فقط یک دقیقه بیشتر طول کشیدنشون روح آدم رو در هم می شکنه و تن آدم رو مچاله می کنه اونوقته که روح ات لمس هست در برابر تمام احساسات و زیبایی ها و چهره ات بی روح و احساس هست حالا گریه کردن ات  قبل همه ی این هاست و باز خوبه اگه یه زن باشی ولی اگه مرد باشی و کارت بکشه به اشکی که سرازیر میشه خیلی حرفه ... پس فقط یک دقیقه بیشتر  تحمل کن سختی هارو تو زندگی که همش چشم بر هم زدنه ولی زیباست اگه تحمل کردی صبر کردی اونوقت میتونی جشن بگیری زیبایی این زندگی رو معلومه که زندگی قشنگه اگه قشنگ نبود که با وجود همه ی مشکلاتش دل کندن سخت نبود من جشن خواهم گرفت امشب رو با دلی آسوده و امیدوار به باور هام آسمون دل آدم ها اگه ابری بشه بعدش بارون میاد برف میشه همه جا سفید میشه و آفتاب در میاد اگه ابری بود الان آفتابی هست گاهی ما آدم ها نمی گذریم وقتی زمان گرد فراموشی به تلخی ها و جدایی ها می پاشه و می گذره ما نمی گذریم از هیچ چیز و هیچ کس زندگی رو برای همه تلخ میکنیم کاش آدم ها نسبت به هم مهربون تر باشند چشم بپوشند و بگذرند تا خدایی که همیشه ازش خواستیم بگذره بگذره اگه نگذشتیم و نبخشیدیم یلدایی نیست جشن بگیریم تاریکی هامون یک دقیقه بیشتر طول نمی کشه طولانی تر و طولانی تر میشه همین

یلداتون آخر همه ی غم ها و آغاز خوشبختی تون باشه :)

هر چی که بشه...